Op dit moment is muizen- en rattenfobie één van de meestbehandelde angsten bij Kindt Clinics. Maar in de beginfase van het wetenschappelijk onderzoek naar de Memrec-methode hebben deze dieren ook een belangrijke rol gespeeld.
Nieuw inzicht
In 2003 las Merel Kindt, toen nog hoogleraar aan de universiteit van Maastricht, het onderzoek van Karim Nader van de universiteit van New York. De heersende gedachte destijds was dat herinneringen in het langetermijngeheugen niet wijzigbaar zijn. Dit betekende dat een fobie, in feite deel van het langetermijngeheugen, nooit écht zou kunnen verdwijnen. Maar Naders onderzoek toonde aan dat deze aanname niet klopte: het langetermijngeheugen bleek wel wijzigbaar.
Bij ratten althans, want daar deed Nader zijn onderzoek mee. Hij leerde de ratten aan om bang te zijn voor een bepaald geluid. Een dag later liet hij het beangstigende geluid nogmaals horen, en gaf de ratten na hun angstreactie een middel waardoor hun hersenen niet in staat zouden zijn om zojuist gevoelde angst goed op te slaan in het langetermijngeheugen. Dit lukte. Een dag later waren de ratten niet meer bang voor het geluid.
Inspiratiebron
Dit onderzoek inspireerde Merel Kindt om na te gaan of een vergelijkbare aanpak ook voor mensen zou kunnen werken. In 2007 ontving ze haar eerste onderzoekssubsidie, en uiteindelijk heeft dit geleid tot de huidige Memrec-methode.
Andere wetenschappers reageerden enthousiast op het onderzoek van prof. dr. Merel Kindt. Zo ook Prof. dr. Karim Nader, haar inspiratiebron. Nader zei: “Kindt en haar team lijken wel reconsolidatietovenaars”
