Niet laten merken dat je bang bent, want dat ruiken honden en dan komen ze juist op je af”. Misschien heb je zo’n soort opmerking wel eens gehoord. En het klinkt aannemelijk. Zelfs mensen kunnen (dankzij feromonen) angstzweet onderscheiden van bijvoorbeeld sportzweet, en dieren hebben vaak betere neuzen dan mensen. 


Niet ruiken, wel herkennen

Toch is het niet aannemelijk dat dieren angst echt ruiken. Ze reageren in principe namelijk alleen op feromonen van hun eigen soort.

Toch lijken sommige dieren angst te herkennen. Dit heeft waarschijnlijk vooral te maken met het gedrag van angstige mensen. Angstige mensen houden een hond bijvoorbeeld vaak goed in de gaten, en kijken hem vaak zelfs continu in de ogen aan. Dit doen ze vanuit een behoefte aan controle, ze willen weten wat de hond gaat doen. Maar voor honden is dit aankijken juist een teken van agressie of een uitnodiging om te spelen. Als reactie kan de hond gaan blaffen, grommen of op je afkomen. 

Dat wordt dus wel veroorzaakt door je angst, maar de hond is zich van geen kwaad bewust.


Waarom ruikt angstzweet anders dan gewoon zweet?

Mensen hebben twee soorten zweetklieren: exocriene en apocriene. Exocriene zweetklieren zijn belangrijk om overtollige warmte af te voeren, en apocriene zweetklieren worden actief als je emoties ervaart.

Als je angstig bent vermengt het zweet zich met andere stoffen die vrijkomen door die angst, zoals adrenaline. En die combinatie veroorzaakt de unieke geur. Deze geur kunnen mensen overigens niet bewust waarnemen. Onbewust blijkt angstzweet bij anderen gevoelens van medelijden op te roepen.